ซับซ้อนกว่าที่คิด “เด็กน้อยอนาคตของชาติ ที่อดมากกว่าอิ่ม” จังหวัดปทุมธานี

        ครอบครัวนี้ เข้ามาปรึกษาเรื่องลูกไม่มีที่เรียน ปัญหาคือ ไม่มีค่าเทอม ย้ายที่อยู่บ่อย เพราะเด็กต้องตามพ่อแม่ไปทํางาน พอได้พูดคุยถึงปัญหาทางครอบครัวได้รู้ว่า ครอบครัวนี้อาศัยอยู่ด้วยกัน ทั้งหมด 19 ชีวิต ในบ้านหลังนี้ มีผู้สูงอายุ 1 คน ผู้ชาย 4 คน ผู้หญิง 10 คน เด็กหญิง 3 คน เด็กชาย 1 คน บ้านหลังนี้ถ้าดูภายนอกเหมือนเป็นครอบครัวเดียว แต่ความเป็นจริงแล้วไม่ใช่ ในบ้านมีผู้อาศัยอยู่ทั้งหมดแยกเป็น 5 ครอบครัว ทุกครอบครัว มีปัญหาด้านเศรษฐกิจและสุขภาพ

        ครอบครัวที่ 1 ครอบครัวของเจี๊ยบ เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวปรึกษาเรื่อง ลูกไม่มีที่เรียนและไม่มีค่าเทอม เจี๊ยบเป็นแม่มีบุตร 3 คน ชาย 1 คน หญิง 2 คน เจี๊ยบประกอบอาชีพค้าขาย มีโรคประจําตัวคือ โรคกระดูกทับเส้นและโรคภูมิแพ้ ลูกชายรับจ้างทั่วไป ลูกผู้หญิงสองคนป่วยเป็นโรคไทรอยด์เป็นพิษ ทั้งสองคน ไม่ได้ประกอบอาชีพ ทางเครือข่ายให้คําปรึกษา เรื่องการเรียนให้เรียน กศน. ตอนนี้จบ ม.3 ทั้งสองคน เรื่องเจ็บป่วยการรักษาไม่ค่อยต่อเนื่อง ไปบ้างไม่ไปบ้าง สาเหตุคือไม่มีเงินค่าเดินทาง ปัญหาหนึ่งที่ตามมาคือ การมีหนี้สินนอกระบบ เพื่อที่จะเอามาใช้จ่ายในครอบครัวและทําทุนค้าขาย 

จึงได้ประสานขอความช่วยเหลือ จากเครือข่ายอาสาสมัครพัฒนาสังคมประจําหมู่บ้าน (อพม.) เครือข่ายสมัชชาสุขภาพ (สช.) และอาสากาชาดประจําจังหวัด ได้บรรเทาความเดือดร้อนไปบ้าง แต่การช่วยเหลือแต่ละหน่วยงานมีข้อจํากัดด้วยงบประมาณ เงื่อนไขการให้ความช่วยเหลือ และผู้เปราะบางในจังหวัดมีจํานวนมาก เจี๊ยบ ยกของหนัก ไม่ได้ ทําให้การหาเงินเพื่อมาจุนเจือครอบครัวลําบาก เจี๊ยบต้องรักษาโรคกระดูกทับเส้นและโรคภูมิแพ้ลูกต้องรักษาโรคไทรอยด์ตามอาการ หมอให้ไปตรวจว่าเป็นไทรอยด์สายพันธุ์ไหน แต่ต้องเสียเงินค่าตรวจเอง ตอนนี้ยังไม่ได้ตรวจเพราะไม่มีเงิน

        ครอบครัวที่ 2 นายสนธยา อายุ 52 ปี มีบุตร 3 คน ชาย 1 คน หญิง 2 มีหลาน 1 คน นายสนธยา มีอาชีพก่อสร้าง 1 เดือนทํางานประมาณ 10 วัน (ไม่ค่อยมีงาน) ลูกสาว 2 คนตก (ช่วงโควิด) งานลูกชายคนเล็ก สติปัญญาบกพร่องไม่ได้ทํางาน รายได้ไม่พอกับรายจ่าย ต้องดูแลลูกและหลาน ลูกสาว เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว มีหนี้นอกระบบประมาณ 6,000 บาท อีกสาเหตุหนึ่ง ที่ต้องไปรุกล้ําที่ผู้อื่นเพราะภายใน บ้านไม่มีที่นอน

        ครอบครัวที่ 3 นายสายชล อายุ 55 ปี อาชีพรับจ้างทั่วไป บุตรสาว 1 คน หลาน 1 คน ภรรยาป่วยเป็นโรคไทรอยด์เป็นมะเร็งถุงน้ําดี ไม่ได้ประกอบอาชีพ ลูกสาวเอาหลานมาทิ้งไว้ให้เลี้ยง ไม่ได้ส่งเสีย 

        ครอบครัวที่ 4 นางฟองจันทร์ อายุ 70 ปี มีรายได้จากเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุ ทางเดียว

        ครอบครัวที่ 5 ครอบครัวของจอย แม่เลี้ยงเดี่ยว จอยเป็นโรคซึมเศร้าและเป็นโรคกระเพาะ อาชีพเก็บขวดตามถังขยะ มีบุตร 4 คน คนโตเป็นผู้ชาย ย่ารับไปเลี้ยง อีก 3 คนเป็นหญิง อายุ 9 ขวบ 7 ขวบ และ 5 ขวบ เด็กอายุ 9 ขวบเรียน ป.1 อายุ 7 ขวบ เรียน ป.1 ถามว่าทําไมเด็กทั้ง 5 คนถึงเรียน ป.1 เด็กเวลาเรียนไม่พอ ไม่ค่อยได้ไปโรงเรียน แม่น้องบอกไม่มีค่าเดินทาง เด็กๆ ชอบไปโรงเรียนมาก เพราะการไปโรงเรียนเด็กได้กินอาหารเที่ยงฟรี แต่ถ้าอยู่บ้าน “น้องอดมากกว่าอิ่ม” เพราะคนในครอบครัวต่างคน ต่างลําบาก แบ่งปันกันไม่ได้ น้องคนเล็กอายุ 5 ขวบ ยังไม่ได้ไปโรงเรียน แม่ไม่มีเงินค่าเทอมไม่มีเงินค่ารถรับส่ง แม่บางวันดีบ้างวันป่วย เก็บขวดขายได้ 20-30 บาท ต่อวัน วันไหนป่วยก็พาลูกๆอด เจอครอบครัวนี้ เพราะการพูดคุยกับคนในครอบครัว เห็นเด็กเดินถือจานไปมา ก็เลยถามว่าเขาถือจานไปไหน ญาติเลยบอกว่าคงหิว แม่คงไม่มีข้าวให้กิน เลยขอให้ญาติเล่าเรื่องเด็กๆ ให้ฟัง ครอบครัวนี้ ต้องการความช่วยเหลือเรื่องด้านรักษา อาการป่วย การเรียนของเด็กๆ และการกินอยู่ ขณะนี้กําลังประสานหน่วยงานพัฒนาสังคมและความมั่นคง ของมนุษย์จังหวัดปทุมธานี (พมจ.) เข้ามาให้ความช่วยเหลือ

Powered by Froala Editor

Powered by Froala Editor