“ไร้บ้านอาจไม่ไช่ปัญหาใหญ่อย่างที่เราคิด” จังหวัดปราจีนบุรี
คนไร้บ้าน

“ไร้บ้านอาจไม่ไช่ปัญหาใหญ่อย่างที่เราคิด” จังหวัดปราจีนบุรี

10.00 นาฬิกาของทุกวัน ที่แม่ค้าร้านขายก๋วยเตี๋ยวจะเตรียม ก๋วยเตี๋ยว1 ชุด พร้อมน้ำ ไว้สำหรับ ชายชราผมรุงรัง ที่มายืนหน้าร้าน เพื่อขออาหาร

“ไร้บ้านอาจไม่ไช่ปัญหาใหญ่อย่างที่เราคิด” จังหวัดปราจีนบุรี

          10.00 นาฬิกาของทุกวัน ที่แม่ค้าร้านขายก๋วยเตี๋ยวจะเตรียม ก๋วยเตี๋ยว1 ชุด พร้อมน้ำ ไว้สำหรับ ชายชราผมรุงรัง ที่มายืนหน้าร้าน เพื่อขออาหาร

          มานพ เป็นชาวจังหวัดกาญจนบุรี สวมเสื้อผ้าเก่า ขาดวิ่น เร่ร่อนขออาหาร ตามร้านค้าในตลาดเขาหินซ้อน อ.พนมสารคาม จ.ฉะเชิงเทรา มาเป็นเวลาเกือบ 2 เดือนแล้ว การพบกันของเรา เกิดจากที่เราเข้าไปทางอาหารที่ร้าน เห็นมีชายชรา มายืนขออาหาร และ แม่ค้า ก็หยิบอาหารที่เตรียมไว้ยื่นให้เขา โดยไม่คิดเงิน ทำให้เกิดความสงสัย ว่า ชายคนนี้ คือใคร?

          เมื่อสอบถามแม่ค้า จึงทราบเรื่องราวว่า มานพ เป็นชายเร่ร่อน อาศัย สวนหย่อม พุ่มไม้ ในปั๊มน้ำมัน ปตท. แยกสระแก้วตัดใหม่ เป็นเรือนพักนอน และ แร่ร่อนบริเวณนี้ มาแล้วเกือบ 2 เดือน

          ด้วยความอยากรู้อยากเห็น วันต่อมา เราจึงไปที่ร้านนี้อีกครั้งในเวลาเดิม และ พบกับมานพ มานั่งทานอาหารที่ร้านนี้อีก ซึ่งแม่ค้าก็ใจดี ให้นั่งทานที่ร้าน เราสังเกตเห็นว่า มานพ เริ่มพูดคนเดียว! ทำให้เกิดความสงสัยว่า มานพ จะมีอาการทางประสาท หรือเปล่า

          เราต้องรู้จักกัน!!

          เราเดินเข้าไปนั่งข้างๆ มานพ ที่กำลังกินก๋วยเตี๋ยวอยู่ และ เริ่มพูดคุยกัน ทำให้เราทราบว่า มานพ มีที่มาที่ไปอย่างไร เราเลย จ่ายค่าอาหาร และ ให้เงินมานพติดตัวไว้นิดหน่อย

         


อีก 2 วัน ต่อมา ช่วงค่ำๆ เราไปเยี่ยมมานพที่ ปั๊ม ปตท. นั่งพูดคุยกัน มานพเล่าให้ฟังว่า มานพเป็นคนกาญจนบุรี ทะเลาะ กับทางบ้าน เลยออกจากบ้านมา ระเหเร่ร่อน จากกาญจนบุรี มาอยู่ระยองหลายปี ใช้ชีวิตแร่ร่อนอย่างนี้ตลอด 

          เมื่อถามถึงการอยู่กิน มานพเล่าว่า จะเดินไปขออาหารจากร้านอาหาร ทุกวัน และ จะมีคนใจบุญมอบเงินให้บ้าง วันใหนมีเงินก็จ่ายค่าอาหาร วันใหนไม่มีก็ ไม่ได้จ่าย ส่วนเรื่องห้องน้ำ ก็ใช้ที่ปั๊ม เมื่อฝนตกก็หลบตามชายคา ร้าน 7-11 

          สุดท้าย เราถามมานพว่า จะชวนไปอยู่ บ้านที่มีที่นอน มีที่กิน ไม่ต้องเร่ร่อนอีก มานพ อยากไปไหม คำตอบที่ได้ทำให้เราต้องทบทวน วิธีคิดของเราต่อบุคคลเร่ร่อนใหม่ 

          “ไม่ไปหรอก รอเขามารับไปทำงาน”

          ทุกวันนี้ มานพ ยังคงนั่งกินก๋วยเตี๋ยวอยู่ที่ร้านเดิมนอนที่เดิม และใช้ชีวิตอย่างอิสระไม่สร้างความเดือดร้อนให้ใคร

Powered by Froala Editor

Powered by Froala Editor